Nieuw project! Over conditionering, leidinggeven en irritatie.
Ik had er gewoon weer eens zin in, een nieuwe legpuzzel. Bij de plaatselijke boekhandel genoeg keuze en even lekker mindful aan de slag. Dacht ik. Want bij thuiskomst bleek de afbeelding toch wel erg donker. Er weinig kleurverschil in de afbeelding te zijn. Maar liefst 1000 stukjes die allemaal op de juiste plek moesten komen te liggen. En ik wilde hem toch ook gelegd hebben voor het weekend, want “gasten aan tafel”. Maar gelukkig bleef de uitdaging te leuk en het uiteindelijke resultaat de moeite waard! En met al die in- en uitvliegende gezinsleden, 12 inmiddels, die hun stukje zouden bijdragen, geen vuiltje aan de lucht.
Plan van aanpak; eerst alle hoekjes en kantstukjes zien te vinden. Hoekstukje linksboven, rechtsonder, linksonder en rechtsboven. Altijd prettig om die te hebben, vind ik. En dan proberen in te schatten hoever deze uit elkaar komen te liggen, of niet inschatten, maar zeker weten…..rolmaat van mijn man erbij pakken dan maar? Nee, toch maar niet. Uiteindelijk komen ze in de juiste verhouding tot elkaar te liggen wanneer de randen gelegd zijn.
En dan de rand, of het kader zo u wilt. Lekker, een duidelijk afsnede maakt dat je in ieder geval met een kant van het stukje geen rekening hoeft te houden. Uiteindelijk is dit ook de meest spannende kant, bedacht ik me. Want wat er na die scherpe afbakening gebeurt is voor iedere puzzelaar vrij invulbaar en ook voor iedereen anders.
Maar ja, met dagdromen kom je niet echt verder in dit project. Je kunt er maar druk mee zijn, maar ik hield me voor, zoals altijd , na het zuur komt het zoet.
“Heey, een nieuwe puzzel!” sprak dochterlief toen ze binnenstapte, een echte puzzelaar, op meerdere onderdelen in haar leven overigens. “Grappig” zei ze, jij begint altijd met de buitenkant. “Dat doe ik nooit”. Ze pakte lukraak een stukje, eiste min of meer de afbeelding op en ging aan de slag. Ik merkte dat ik het lastig vond dat ze mijn project op haar manier aanvulde. En ik moest telkens vragen of ik de afbeelding even mocht vasthouden….
“Weet je mam”, zei mijn jongste, “er zijn van die echte puzzelbakjes te koop, handig want dan kun je alvast op kleur sorteren”.
“Grappige afbeelding”, aldus mijn zoon en draaide zich weg van de tafel, op naar leukere dingen om te doen, namelijk zijn super-mini-modelspoorbaan.
“Oma, mag ik helpen?” ik zag tien plakkende vingertjes….in combinatie met een best wel prijzige puzzel. Vervolgens gaf de moeder van deze schattige kleuter aan dat ze altijd nerveus werd van al die stukjes, 1000 stukjes en een stofzuiger.
“Weet je, de volgende keer kijk ik één keer naar de afbeelding en dan ga ik hem leggen. Veel uitdagender”. Echt iets voor mijn man. De grote kartrekker wanneer dingen even geen energie meer geven. En dat deed het inmiddels voor mij niet meer.
Dat ik mijn beste dag niet had bleek toen ik bij mezelf constateerde dat ik wilde dat mijn project op mijn manier zou gaan. Ik heb me gestort op de strijkwas, op dit vlak overigens verbazingwekkend weinig animo van mijn gezinsleden om zich er even lekker mee te bemoeien, of laat staan hulp te bieden.
Nu strijk ik altijd meditatief….als iets weinig zinvol is, moet je het zinvol maken, vind ik. En ik dacht terug aan mijn verleden als leidinggevende, hoe ik projecten aanvloog destijds.
Hoe doe jij dat eigenlijk leidinggevende?
- Leg jij de kaders alvast neer voor je team?
- Spiegel je ze uitsluitend het eindplaatje voor?
- Pak jij uit elk bakje de juiste persoon om je project vlot te trekken?
- Geef jij een duidelijke, onwrikbare deadline mee of kan het project ook een stukje opschuiven in de tijd? Hoe sterk maak je je hiervoor?
- Denk jij aan inbreng en input van iedereen in je team, doen de zwakste schakels ook mee? Of vertellen de zwakste schakels je iets over jezelf?
- Hoeveel irritatie voel jij wanneer zaken anders gaan dan je voor ogen hebt?
- Hoe kwetsbaar stel jij je op?
- Hoe beïnvloedbaar ben je?
- Vraag jij je wel eens af wat je team van je plan van aanpak vindt?
- Doe je het samen of doe je het alleen?
- Sta je voor je bedrijf, je project, je team, jezelf of is alles in dit opzicht in balans?
- Deel jij nog wel een complimenten uit of vind je dat deze mensen lui maken?
- Manage jij een project of geef je het leiding?
- Zie jij ieders talent gedurende de rit of richt je je uitsluitend op het eindresultaat?
- Hoeveel energie krijg jij van kleurloze opdrachten? En hoe ga je daar dan mee om?
Goed om eens bij stil te staan. Confronterend ook in veel gevallen. Bedenk hierbij ook dat jij altijd anders, en helaas ook positiever, kijkt naar je eigen gedragingen dan de mensen om je heen.
De boel eens onder ogen durven zien zonder de usual suspects die in de meeste gevallen niet het achterste van hun tong (durven) laten zien?
Bereikbaar!
Benieuwd naar de afloop van dit meeslepende puzzelproject, laat het me weten via het contactformulier op deze site.
